اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره «آسمون»
اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره «آسمون» که با محور بسترسازی و حمایت از تولیدات نوجوانان در فضای مجازی برگزار میشود با حکم رییس مرکز ملی فضای مجازی منصوب شدند.
اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره «آسمون» که با محور بسترسازی و حمایت از تولیدات نوجوانان در فضای مجازی برگزار میشود با حکم رییس مرکز ملی فضای مجازی منصوب شدند.
تعاریف متعدد را که نگاه بکنی، برای آدمیزاد از دو بُعد هویت در نظر میگیرند. یک هویت فردی و در مرحله بعد، هویت جمعی. بعد که کمی در توضیح و شرح پیش میروند، هویت ملی را زیرمجموعه هویت جمعی خطاب میکنند و سپس از عناصر هویت ملی، هویت دینی را محل گفتوگو قرار میدهند.
قرار ما نوجوانهایها در مصلی امام خمینی(ره)، شبستان، راهرو اصلی، غرفهی روزنامه جام جم
در حاشیه آخرین روز از نمایشگاه مطبوعات و رسانه به گفتگو و مصاحبه با یکی از نمایندگان مجلس، آقای مهدی عسگری پرداختیم. در ابتدای امر سردبیر نوجوانه اشاره داشتند که هفتهنامه "نوجوانه" تحریریهای است که میخواهد صدای تمام نوجوانان ایران باشد و به مسائل و موضوعات و دغدغهی آنها بپردازد. ایشان در ادامه به نمایندگی از نوجوانان، سوالات و مطالباتی را مطرح کردند.
دکتر پیمان جبلی در چهارمین روز نمایشگاه رسانههای ایران به شایعاتی پیرامون حذف یک شبکه تلویزیونی پاسخ داد.
شاید بتوان نمایشگاه مطبوعات را نمایشگاهی برای مطالبهگری وبررسی دانست.دراین نمایشگاه چهرههای متفاوت سیاسی و اجتماعی نقطهنظرات متفاوت خودرادرموردرسانه ومسائل اینچنینی ارائهدادند.
بیشتر ازاین که مسالهاش را بگذاریم زیر ذرهبین، اسلحه را به سمتش گرفتهایم ومدام مجبورش میکنیم عقب نشینی کند و برود توی جزیره تنهایی اش. نوجوان را میگویم؛ از نادیده گرفتنش درجامعه و خانواده بگیر تا رسانه و سیاست، ازکج سلیقگیهای رفتاری در مدرسه و تعامل با معلمان تا فامیل، خلاصه نوجوان یا متهم بوده است یا نامرئی! قلمرو یعنی محل روان بودن قلم، دهخدا میگوید تاهرجایی که پادشاه قلم و امرش کارگشا باشد، قدیمترها به آن قلمرو میگفتند. اسم صفحه اول نوجوانه را گذاشتیم قلمرو که نشان بدهیم برای ما اعضای تحریریه، دغدغهها و مطالبات نوجوانان اهمیت دارد؛ اما اصولا چندجای کار باهم در این حوزه میلنگد. مثلا خانواده، جامعه، مسئولان، مدرسه و مهمتر از همه خودشان
اواخر سال سیزدهم بود و اوایل سال چهاردهم بعثت پیامبر. مکه دیگر جای ماندن نبود و مشرکان، آزاری نبود که به مسلمانان نرسانده باشند و از طرفی اهالی مدینه کنونی با رسولخدا بیعت کرده بودند و از هجرت حضرت به مدینه استقبال هم میکردند و نتیجهاش این بود که پیامبر به اذن خدا، همراه با پیروانش به یثرب مهاجرت کنند. مهاجرتی که آنقدر بزنگاه مهمی بود که آن را مبدا اسلام قرار دادند.
«خدا را چه دیدی شاید جامجهانی یکسال افتاد همین زمینچمن کچل ورزشگاه آزادی و رونالدو روبهروی تیم ملیمان بازی کرد». این حرف اگر از زبان یک مادربزرگ در دیالوگ با نوه آرزو به دلش تا همین یکی دو سال پیش اتفاق میافتاد، احتمالا مضحک به نظر میرسید اما سیب دنیا چرخهایش را زد تا طرفداران دوآتیشه ایرانی از پشت شیشه دودی اتوبوس تیم النصر در سالهای پایانی حضور کریستین رونالدو در دنیای فوتبال، چشمشان به جمال بازیکن محبوبشان روشن شود.
علی طولابی را که یادتان هست؟ همان نوجوان ۱۳ساله لَک که بعد از برنده شدن در مسابقه استعدادیابی، گفت میخواهد جایزهاش را صرف ساخت آبخوری برای مدرسهاش کند. یک جثه کوچک از معرفت که همکلاسیهایش را فراموش نکرد، شد یادآور یک وظیفه مهم آموزش و پرورش که همیشه هراس مورد غفلت واقع شدنش را داریم: عدالت آموزشی.
مارشال مک لوهان، اهل کانادا بود و لااقل آنقدر درس خوانده و اندیشمند بود که برود در لیست اساتید دانشگاه تورنتو. نه اینکه صرف استاد بودنش در یک دانشگاه خارجکی او را برای ما مهم کرده باشد؛ نه. بلکه تاسیس دانشکده رسانه در این دانشگاه و در ادامه حرفهای شاخصی که از وی برجا مانده، این شخصیت را لااقل در عرصه شناخت رسانه مهم کرده است.
نمیدانم شما هم با من همنظر هستید یا خیر اما بهزعم من و بعضی از صاحبنظران، توجه به وزارت آموزش و پرورش و تلاش همگانی برای بهبود وضعیت آن میتواند جامعه مارا از بسیاری مشکلات و معضلات نجات دهد و اگر بگوییم کلید حل مشکلات ریشهای و پایهای ما در کشور در بهبود وضع آموزشوپرورش است، اغراق نکردهایم. به همین بهانه و بهمناسبت روز دانشآموز، اینبار تیم نوجوانه به سراغ مدارس و اقدامات ریز و درشتش در بحث آموزشی و تربیتی رفتهاست.
نمیدانم چه دردی است آدمیزاد جای خالی آنچه ندارد را اغراقآمیز میبیند. مقدار پول هنگفتی که میخواهد، ۲۰۷ مشکی دنده اتوماتی که آرزویش است، موقعیت شغلی که برایش لحظهشماری میکند. انگار بند شده به نداشتهها و این درد مشترک همه جوامع است و ایرانی و خارجی برنمیدارد.
یکی از دغدغهها و مسائلی که همیشه برای من خیلی پررنگ بوده، بحث مربوط به زندگی زیسته و زندگی نزیسته بوده. اینکه کدام یک از اینها تاثیر بیشتری در زندگی داشته و کدام یک را میتوان بهتر مورد تحلیل قرار داد. زندگی زیسته باید موردبررسی و کنش قراربگیرد یا زندگی نزیسته و کلی چالشهای ریز و درشت دیگر. داشتهها ونداشتههای ما همتقریبا چیزی شبیه بههمین مسأله است.
شاید بعضی وقتها باید نگاهمان را به همه چیز عوض کنیم تا خوب شود. سالها از قهرمانی تیمملی فوتبال بزرگسالان ایران در جام ملتهای آسیا گذشته و در این بین چه شاید بعضی وقتها باید نگاهمان را به همه چیز عوض کنیم تا خوب شود. سالها از قهرمانی تیمملی فوتبال بزرگسالان ایران در جام ملتهای آسیا گذشته و در این بین چه نسلها که آمدند و بدون هیچ لمس جامی در این مسابقات، فوتبالشان تمام شد. من هم یادم نمیآید اما در تاریخ نوشته آخرین بار با شوت علی پروین از یک ضربه ایستگاهی دستمان به جام فوتبال آسیایی رسید.
تمام دوران کنکور با ولاگهای کلاسهای عملی بیمارستان دهنمان را آب انداختند. عکسهای زشت غذاهای آماده سلف خوابگاه را نشانمان دادند و فیلمهای چالش روح، با چادر گلدار توی کتابخانه هم خوب وایرال میشد. استوری تراول ماگ کنار انبوه رفرنسهای قطور و زبان اصلی موهای تنمان را سیخ کرد.
گفتوگو با داوود کیم، خواننده کی پاپ که مسلمان شده است
گفتگو با حسین فراهانی، نویسنده و کارگردان
گپ و گفتی با محمد صادق باطنی، رئیس شبکه امید
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در واکنش به حمله رژیم صهیونیستی به ایران مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد